Хавар

Хагас жил үргэлжилсэн дайн дуусч

бүгд гэрээдээ харих шиг

Хахир хүйтэн амь тавихдаа

тийм яруу хөгжим эгшиглүүлээд

Mоцарт, Шопены аялгуун дор өвс цухуйж

Модигийн зурсан хүзүүнүүд шиг

урт нарийхан цэцэгс дэлгэрнэ.

Хүйтэн мөсөн үзэгнээс дуслах тунгалаг дуслууд
тунгалаг тэр дуслууд
Хүмүүсээс "ийм гоёор үхэж чадах уу"
гэж асуух шиг
Тээр жилийн бороо ахин анхилж, цээж цэлмүүлээд
Тэвчин ядахдаа хуучин дурсамжууд
зүсээ хувилган энүүхэнд тийчигнэнэ.

Б.Батзаяа