Чи
яг зун шиг
Үс
чинь ой шиг
Нүд
чинь шөнө шиг
Чи
яг зун шиг…
Төөрч
мэдэх учраас
Би
чамайг одоо болтол
Тэвэрсэн
хэвээр …
Чи
яг ус шиг
Урагш
нэг л алхвал
Хөл
алдах учраас
Анх
чамайг харсан тэр газраасаа би
Холдож
зүрхэлдэггүй.
Чи
яг бороо шиг
Чи
үүл шиг
Чи
нар шиг
Миний үүл, миний бороо
Миний
нар учраас би чамд хайртай
Их
халуун, их гэрэлтэй учраас чам руу
Эгцэлж
харж болдоггүй
Чи
яг зун шиг
Хөл
чинь өвс шиг
Хөх
чинь үүл шиг
Нүдээ
аниад, хөлөө өргөөд
Өндөрт
хөвөх
Үүлэнд
хүрэхэд
Хурууны
үзүүрт
Хүүхдийнх
шиг зөөлөн арьс
Жигд
бус цохилох
Зүрхний
хэмнэл мэдрэгдэнэ.
Чи
яг зун шиг
Чи
яг шөнө шиг
Чиний
хаашаа ч харсан гүн харанхуй
Тиймээс
одоо болтол чамайг хэн гэдгийг
Би
мэдэж чадахгүй байна
Надад
туслаач зун аа, шөнө өө
Чи
яг зун шиг
Чи
ном шиг
Би
чамайг уншихын тулд төрөлхийн сохор
Эсвэл
сохорсон, бас дүлий байх ёстой…
Чиний
гоо үзэсгэлэнг мэдрэхийн тулд
Би
чамайг өмнөх ширээн дээрээ тавиад
Хамгийн
түрүүнд хуруугаараа тэмтэрч үзнэ.
Нүдээрээ
биш, яг ч хуруугаараа биш
Түүний
дараа төрөх мэдрэмжээ
“Чи
яг зун шиг” гэж нэрлээд
Цаасан дээр буулгана.
Б.Эрдэнэ-солонго
No comments:
Post a Comment